Σε ένα αστέρι νετρονίων με μάζα Mns = 1,4MS (MS = Ηλιακή μάζα) και ακτίνα Rns = 10 Km η επιτάχυνση της βαρύτητας στην επιφάνεια του, σύμφωνα με την ισχύουσα θεωρία θα είναι: Αυτό σημαίνει ότι ένα σώμα που εκτελεί ελεύθερη πτώση στην επιφάνειά του θα μεταβάλλει την ταχύτητά του κατά ΔU = 1,85859∙ 10^12 m/s σε κάθε δευτερόλεπτο. Η ταχύτητα αυτή όμως είναι κατά πολύ μεγαλύτερη της ταχύτητας του φωτός C = 300000 Km/s = 3∙10^8 m/s ΔU/C = 6000 Τίποτα όμως δεν μπορεί να κινηθεί με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός και εδώ βλέπουμε την αδυναμία της υπάρχουσας θεωρίας. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗΣ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΣΤΕΡΑ ΝΕΤΡΟΝΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΣΤΑΘΕΡΑΣ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ GΝ.Σε ένα αστέρι νετρονίων με μάζα Mns=1,4MS και ακτίνα Rns = 10 Km η επιτάχυνση της βαρύτητας στην επιφάνεια του gns , θα είναι σύμφωνα με την νέα GΝ Αυτή είναι λοιπόν η επιτάχυνση της βαρύτητας στην επιφάνεια του παραπάνω αστέρα νετρονίων και όπως βλέπουμε είναι μικρότερη της γήινης κατά 7,74 φορές. Ας μην ξεχνάμε πως και η Γη έχει σαν πυρήνα ένα αστέρι νετρονίων με ακτίνα 1278 Km. Βλέπουμε λοιπόν ότι η ισχύουσα σήμερα παγκόσμια σταθερά της βαρύτητας δεν μπορεί να εφαρμοσθεί στην επιφάνεια ενός αστέρα νετρονίων. Αν λοιπόν δεχθούμε την ύπαρξη των αστέρων νετρονίων σαν υπαρκτά ουράνια σώματα σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των αστροφυσικών, τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε μια νέα παγκόσμια σταθερά της βαρύτητας που θα εφαρμόζεται σε ολόκληρο το σύμπαν. Η νέα παγκόσμια σταθερά της βαρύτητας που προτείνεται εδώ πιστεύω πως ικανοποιεί αυτή την συνθήκη. Γεωργιτζίκης Γιώργος.
8 Ιουλίου 2016
0 Comments
Leave a Reply. |
Συγγραφέας :
Γεωργιτζίκης Γιώργος Archives
January 2018
Categories Ο ΗΛΙΟΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΟ ΝΕΤΡΟΝΙΩΝ
|